نسخه چاپي
ارسال به دوستان
وی این آسیب‌ها را نتیجه بی تجربی و توجه نکردن به پیوست‌ها دانست و اضافه کرد: اگر از ابتدا به این مسائل فکر می‌شد امروز نباید از منظر پدافند غیرعامل در این منطقه مشکل داشته باشیم.
نماینده مردم بوشهر، گناوه و دیلم با اشاره به اینکه با وضعیت مطلوب در زمینه نگاه صنعت به محیط پیرامونی فاصله داریم، ادامه داد: کمک به جامعه پیرامونی به عنوان یک مسئولیت اجتماعی حتماً می‌تواند زمینه تعالی و امنیت مجموعه صنعتی را فراهم کند.
وی با تقدیر از تلاش‌های صورت گرفته برای توسعه حوزه صنعت بیان کرد: صنعت نفت، گاز و پتروشیمی نسبت به محیط پیرامونی خود مسئولیت‌های اجتماعی دارد که باید به آن پایبند باشد.
جمیری افزود: وقتی که صنعت در جایی توسعه پیدا می‌کند برای جامعه پیرامونی خود هم منافع و هم آثار منفی و آسیب‌هایی دارد، باید با مدیریت صحیح و برنامه ریزی دقیق تلاش کرد تا منافع آن مجموعه صنعتی از آسیب‌هایی که به محیط پیرامونی وارد می‌کند بیشتر باشد، مردم باید این منافع را در کنار همه آسیب‌ها ببینند و لمس کنند.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر ما به اشتغال بومی‌ها در صنایع فکر می‌کنیم، باید به ایجاد اشتغال پایدار بیاندیشیم نه اشتغال خرد و فعالیت‌های خدماتی، این کار نه زیبنده مردم منطقه است و نه افتخاری برای مسئولین و برنامه‌ریزان دارد.
وی ایجاد زنجیره ارزش در صنایع برای جلوگیری از خام فروشی و ایجاد اشتغال ضروری دانست و اذعان کرد: باید با استفاده از تولیداتی که مجموعه پتروشیمی جم و سایر صنایع مستقر در منطقه دارند شاهد شکل‌گیری صنایع پایین دستی و اشتغال محور در سطح استان بوشهر باشیم، طبیعتاً این کار هم برای صنعت ارزش افزوده دارد و هم برای توسعه اشتغال پایدار مفید خواهد بود.
جمیری گفت: این گونه نباشد که مواد اولیه در اینجا تولید شود و ما خام فروشی کنیم ولی دیگران از سود آن بهره مند شوند. اغلب مردم گله مند هستند که چرا در کنار این همه تأسیسات فرزندان ما بیکارند. مدیران، صاحب نظران و صاحبان اندیشه در عرصه‌های تخصصی و فنی به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که صنایع پایین‌دستی شکل پیدا کند تا این گله مندی ها وجود نداشته باشد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با اشاره به لزوم آموزش نیروهای بومی برای پذیرش مسئولیت‌های کلان در عرصه صنعت اظهار داشت: در کنار صنعت برای کیفیت بخشی به فعالیت‌ها و شکل دهی صنایع پایین دستی، باید امکان رسوب دانش و توسعه فعالیت‌های علمی برای جامعه پیرامونی فراهم شود، در این شرایط است که هم برای معضل بیکاری چاره اندیشی می‌شود و هم نیروهای بومی با تکیه بر دانش و تخصص می‌توانند برای ایجاد ارزش افزوده مفید واقع شوند
