پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

به گزارش صبح تهران به نقل از شفاف: دیدار اخیر رهبر انقلاب با هیئت دولت، دارای نکات مهمی بود که در یک نگاه اولیه و ساده، میتوان آنها را به دو بخش تقسیم کرد؛ بخشی از توصیه ها، توصیه تاریخ مصرف دار است و بخشی دیگر توصیه های ناظر به تمدن سازی است. برای مثال، تاکید بر بحث تعرفه و واردات یک توصیه ی تاریخ مصرف دار است. معلوم نیست صد سال پیش یا صد سال بعد، چه اتفاقاتی در حوزه ی اقتصاد جهانی رخ دهد و چه مباحثی پیرامون واردات و تعرفه وجود داشته باشد؛ اما در وضعیت کنونی، میتوان پیرامون آن صحبت کرد؛ یعنی یک بحث تاریخ مصرف دار است.

از سوی دیگر، توصیه هایی که حول و حوش بحث انتقاد مطرح شده است، تاریخ مصرف دار نیست؛ ناظر به تمدن سازی نوین اسلامی است. توصیه هایی نظیر: لزومی ندارد به همه ی انتقادها پاسخ داده شود؛ نباید انتقادها غیرمنصفانه باشد؛ انتقاد نباید ناظر به "رو کم کنی" باشد؛ هر انتقادی لزوما بر ذهن جامعه اثرگذار نیست و ... . این دست عبارات نشان دهنده ی یک روش و یک آئین برای انتقاد کردن و انتقاد پذیری در جامعه اسلامی است. چه در این دولت و چه در دولت های پیشین و چه در دولت های آینده، شاهد این عبارات بوده، هستیم و خواهیم بود. اگر منظومه ی بحث انتقاد از متون دینی و سنت و سخن بزرگان دینی ما استخراج میشود، بدون شک یک پازل از تمدن سازی نوین اسلامی تکمیل خواهد شد.

در ادامه ی متن، قصد آن است که به یکی از توصیه های تمدنی و بلندمدت بپردازیم که در رسانه های ما، کمتر به آن پرداخته شد:

رهبر انقلاب در دیدار هفته دولت با رئیس جمهور و هیئت وزیران فرمودند: نباید جامعه را دو قطبی کرد؛ چرا که محیط جامعه را شکننده می کند. منظور رهبر انقلاب از فضای دو قطبی چیست؟ آیا منظور ایشان ورود به فضای تک حزبی است؟ آیا این اظهارنظر، راه را بر روی هر گونه انتقاد نخواهد بست؟ مگر نه اینکه پیشتر از زبان ایشان شنیده بودیم که اصولگرایی و اصلاح طلبی، دو بال برای تعالی جامعه است؟ برای فهم آنچه ایشان گفته اند، نیاز داریم که به صحبت های نه چندان دور ایشان مراجعه کنیم. دیدار دانشجویان در ماه رمضان سال 92:

در انتخابات سال ۸۸، آن كسانی كه فكر میكردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه‌ی با تقلب، اردوكشی خیابانی كردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال كردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شكلی كه قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمیكنند؟ اگر خدای متعال به این ملت كمك نمیكرد، گروه‌های مردم به جان هم می‌افتادند، میدانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در كشورهای منطقه، آنجاهائی كه گروه‌های مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ كشور را لب یك چنین پرتگاهی بردند... ۱۳۹۲/۰۵/۰۶

با همین چند خط، حتی میتوان به توصیه ی رهبری درباره ی فتنه و تاکید بر دوری وزرا از فتنه نیز پی برد. زیان بارترین اثر فتنه، پیش بردن جامعه به یک فضای دو قطبی است و اگر فضای دو قطبی در جامعه ایجاد شود، گویی که یک فتنه ی جدید ایجاد شده است.