موضوع «بوستان مادر» این روزها به بحث داغ مجالس تبدیل شده و حتی شهردار را به صحن شورای شهر کشانده است. پژمان پشمچیزاده، شهردار منطقه 5 نیز گزارشاتی در اینباره ارائه کرد که به زعم شوراییان قانع کننده نبود. اما شورای شهر معتقد است که در طرح تفصیلی تصویب شده اراضی تثبیت شده به عنوان فضای سبز تا ۱۰ سال نباید تغییر کاربری ایجاد شود. علاوه بر این، اگر تهاتری درباره بوستان مادر صورت گرفته غیرقانونی است و شهرداری باید بگوید این زمین را به چه قیمتی فروخته، پول آن را به چه حسابی ریخته و به چه مصرفی رسانده است.
محمد حقانی که یک سوی این ماجراست ضمن اینکه خود را در کنار شهرداری میداند، اعلام میکند که از شهردار تهران، محمدباقر قالیباف سوال نکرده و اعتراض میکند که چرا این موضوع در دستور جلسه قرار داده شده بود که او سوال کننده باشد و درخواست دارد موضوع در کمیسیونهای تخصصی شورا بررسی شود. او میگوید: «من در آخرین نامهای که به رئیس شورای شهر تهران دادم از آقای مهندس چمران خواستم در این باره، اقدام کند. در آخرین جلسه دو هفته پیش نیز یادآوری کردم که این مساله به کمیسیونهای تخصصی ارجاع داده شود. مسایلی مانند باغ نور، بوستان مادر در کنار شهرداری منطقه ۵ و جنب خیابان آیت الله کاشانی است و لازم است در این باره دقت شود. رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر گفت: من سئوالی را مطرح نکردم که شهردار تهران پاسخگو باشد و الان نیز نباید من پاسخگوی شهردار منطقه باشم. بار سوم است به سخنان شهرداری منطقه ۵ گوش میدهم. این بار سوم است که ایشان توضیح میدهند. سئوال بنده چیز دیگری بوده و اکنون پاسخی که ارتباطی با این تذکر ندارد را میشنویم». حقانی در بخش دوم سخنانش پس از توضیحات شهردار منطقه 5 ادامه میدهد: «شهرداری امروز به ساخت و ساز و بارگزاری روی آورده که خارج از سند است. اگر در این زمین، درختی قطع شده، در کدام پلاک قطع شده؟ در زمین پروژه بوستان مادر، یک درخت هم قطع نشده و اگر هم شده، مستند به چه دستوری است؟ حتی قاضی دادگاه نیز نمیتواند دستور قطع درختان را بدهد. فقط کمیسیون شهرداری میتواند دستور قطع درختان را بدهد. چرا میگویید شهرداری یک دستگاه مردمی است؟ مگر سایر دستگاهها مردمی نیستند؟ دلیلش این است که مردم از اول صبح با این نهاد ارتباط دارند و به همین نسبت شهرداری تهران که بزرگتر از دولت شده، درگیر در مسایل مردم است.» او اضافه میکند: «من حرف سیاسی ندارم، حرف مستند و قانونی میگویم و کمیسیون تلفیق نیز عرایضم را گوش دهد. چرا وقتی یک سئوال مطرح میشود، عدهای هول میشوند؟ بنده نه چپم نه راست. سئوال سیاسی هم ندارم.» حقانی با اعتراض به پشمچیزاده میگوید: «مگر شهردار منطقه ۵ به اصل موضوع پرداخته است؟ کمیسیون ماده ۵ در سال ۸۶، طرح جامع اول را تصویب کرده و پهنه این زمین، سبز و کاربری هم فضای سبز بوده است. در طرح تفصیلی نیز این مسئله مورد توجه قرار گرفته است. حتی در نقشههای یک ده هزارم طرح تفصیلی نیز این زمین، کاربری فضای سبز g داشته است. این کاربری در «تدقیق» کاربری این پهنه عوض میشود و مسکونی و اداری میشود. مگر در کمیسیون ماده ۵ و شورایعالی شهرسازی و معماری صورتجلسه نداریم؟ خب این صورتجلسات را نشان دهید. مگر همین الان شورایعالی شهرسازی و معماری اعتراض ندارد؟ این اعتراض و لغو مصوبات شهرداری درباره این زمین، وجود دارد.» رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر اظهار میکند: «به استناد بند ۴ پیوست ۵ طرح جامع، کاربریهای تثبیت شده در طرح تفصیلی، کاربریها، ملاک عمل است و کماکان سرجایش است و این مسئله در دو دوره ۵ ساله تصویب شده. این عرض خاصی نیست که آقایان اعتراض میکنند. سخنان شهردار منطقه ۵ تکرار حرفهای گذشته بود و بنده قانع نشدم. من را مردم انتخاب نکردهاند که جلوی قالیباف بایستم، من آمدهام از حق مردم دفاع کنم و کتمان حق و حقیقت بدتر از زناست. کتمان حق یعنی خدانشناسی و کتمان کردن خداوند. بر همین اساس تذکر خود را گفتهام و سئوال پرسیدهام. انتظار داشتم آقای قالیباف بعد از سخنان مطرح شده در شورای شهر، این شهردار عزیز و محترم، تعجیل در اجرای این پروژه ندهد. همچنین درخواست میکنم این مسئله در کمیسیون تخصصی نظارت شورای شهر بررسی شود.» او با نشان دادن تصویری از پارک مادرمیگوید: «این تصویر نشان میدهد این زمین، پارک مادر بوده، نه چیز دیگری. من را مردم انتخاب نکردند که مقابل شهردار بایستم من در کنار شهردارم. باید از قالیباف جهت عملکرد صحیح در مدیریت شهری تشکر کرد.» پس از آن بود که محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، در پایان جلسه میگوید: «من به عنوان شهردار تهران بسیار خوشحالم و از این جلسه استقبال میکنم اگر بحثی در شورا باشد برای خدمت به مردم است. خدمت آقای حقانی عرض کردم که ما با هم هیچ فصل مشترکی نداریم و فقط راه ما در تلاش و زحمت یکسان است.» قالیباف خطاب به حقانی ادامه میدهد: «شما مویتان را در شهرداری سپید کردهاید و قابل احترامید و در این مورد من به آقای عبداللهی عرض کردم که اگر آقای حقانی توصیهای داشتند به آن گوش دهیم و چنانچه با قوانین سازگاری نداشت به من اطلاع دهید تا بگویم که چه کنیم.» شهردار تهران در توضیح موارد مطرح شده ادامه میدهد: «این زمین ۷۰ هکتار نبوده است و ۷ هکتار بوده است. از سویی از آغاز تصدی بنده به عنوان شهردار این زمین فاقد هر نوع درختی بوده ضمن اینکه اصلا هیچگونه ردیف و اعتباری برای ساخت به بوستان مادر اختصاص نیافته. از آن جمله میتوان به مخالفتهای دهه ۷۰ در این راستا اشاره کرد که من علی رقم مخالفتهای تمامی مسئولان مدافع طرح جامع بودم ضمن اینکه آقای مسجد جامعی و چمران به عنوان روسای شورای شهر در این دو سال در دهه سوم شورا یکی از اعضای آن بودند مبحثی را در رابطه با حفظ فضای شهر داشتیم.» او ادامه داد: «تاکید شهرداری بر حفظ فضای شهر تا آنجا بود که حتی نه تنها در زمینهایی که سند مالکیت آن مشخص نبود بلکه حتی در زمینهای مردم نیز اجازه کاشت درخت در راستای افزایش فضای سبز داده شد. اگر پهنهای در شهر وجود داشته باشد که علی رغم تعریف آن به عنوان مکانی جهت ایجاد فضای سبز اظهار داشت: در صورتی که مطابق بررسیها مشخص شود که این منطقه از لحاظ دارا بودن فضای سبز غنی است پهنه G به R و D تغییر خواهد یافت.» وی با بیان اینکه هر ماه ۱۴۰۰ تغییر در طرح جامع وجود دارد تصریح کرد: «بر اساس بررسیها سرانه فضای سبز درمنطقه ۵ برای هر نفر در حدود ۱۰ متر است که فضای سبز فعلی این منطقه بیش از آن چیزی است که در افق ۱۴۰۴ تعیین شده است.» شهردار تهران در ادامه به حضور ۷ عضو در کمیسیون ماده ۵ اشاره کرد و افزود: «تنها بنده در این کمیسیون به عنوان یکی از اعضای مدیریت شهری حضور دارم و ۶ نفر عضو دیگراین کمیسیون از اعضای دولت هستند ضمن اینکه نتیجه بررسیها در هر جلسه به صورت رایگیری و با مباحثه تک تک اعضا است. درنهایت مجموع آراء تعیین کننده چگونگی عملکرد خواهد بود. آنچه باید در نظر داشت توجه به این موضوع است که کمیسیون ماده ۵ اصلا مربوط شهرداری نیست بلکه زیر نظر شورای عالی شهرسازی و معماری قرار دارد در حالی که همه مردم بر این عقیدهاند که شهرداری کمیسیونی ساخته و در آن کمیسیون به هر اقدامی دست میزند.» قالیباف تصریح کرد: «مدیریت شهری تنها از یک رای در این کمیسیون برخوردار است به طوریکه حتی رئیس شورای شهر به عنوان ناظر در این جلسه از حق رای برخوردار نیست. پرونده بوستان مادر به کمیسیون پس از ارجاع به کمیسیون شهرسازی و معماری در سال ۹۲ از تغییر پهنه Gبه S برخوردار شد و در اینجا باید به آقای حقانی بگویم با این تفاسیر یعنی شما میگویید شورای عالی شهرسازی دچار اشتباه شده است.» وی با عنوان اینکه من همواره به قانون احترام گذاشتم گفت: «همه میدانند که در زمان ریاست جمهوری آقای احمدینژاد من با خط مشی ایشان مخالف بودم و آن را نمیپسندیدم اما این به معنا نیست که چون من پذیرای سیاست ایشان نبودم قانون را تغییر دهم. همه میدانند قالیباف درختی قطع نکرده چون از ابتدا پارکی وجود نداشته است. در همین کمیسیون ماده ۵ بنده موفق شدم ۱۰۰ هکتار از باغ کن را به بند Gتغییر دهم و تا کنون۱۰ درصد به فضای سبز شهر تهران افزوده شده و این در حالی است که بوستان مادر از وسعتی به میزان ۷ هکتار برخوردار بوده است. بیان این قبیل مسائل بیانصافی است و نباید مردم را نسبت به مدیریت شهری بیاعتماد کرد هرچند از یک ماه قبل نیز با درخواست از اعضای شورا در صدد تشریح این مسئله بودم.»
***
با توچه به سخنان شهردار و حقانی که یک سوی قضیه بود باید توجه کرد که حقانی از یک سو نماینده مردم در شورا و از سوی دیگر سالها کارمند شهرداری بوده است. او که در این ماجرا به صورت ناخواسته قطب مخالف شهردار دیده میشد در جایی این دید را مرتفع کرده و میگوید: قالیباف نباید به صحن میآمد تا درباره این موضوع پاسخ دهد، زیرا این تخلفی است که در یکی از مناطق رخ داده است. محمدباقر قالیباف هم در راستای صحبتهای حقانی میگوید: «اگر حقانی به من میگفت اینجا پارک شود، میگفتم چشم و ...» با توجه به صحبتهای کارشناسانه حقانی و قالیباف گویا هیچ مشکلی میان این دو مدیر اجرایی وجود نداشته و مباحثاتشان صرفا کارشناسی موضوعی شهری بوده است و نباید افراد دیگر سعی کنند ماجرا را سیاسی کرده و به مشکلی لاینحل تبدیل کنند.
حال باید این پرسش مطرح شود، با توجه به برخورد کارشناسانه مدیران اجرایی و شهری به این موضوع آیا بهتر نبود دیگران نیز با نگاهی دقیقتر مشکل را بررسی کنند تا کار به صحن شورا کشیده نمیشد؟ با توجه به اینکه حقانی اعلام میکند از شهردار تهران سوالی نپرسیده، چرا این مساله در دستور کار شورای شهر قرار میگیرد و با توجه به اینکه احترام متقابل بین قالیباف و حقانی وجود دارد با رسانهای کردن این موضوع و طرح آن در شورای شهر چرا عدهای میخواهند اختلافاتی ایجاد کرده و به آن دامن بزنند؟ حقانی با سابقه مدیریتی چند دههای در شهرداری و صحبتهای کارشناسی و قالیباف با اندوخته تجربه مدیریتی در شهرداری به یکدیگر پاسخهای کارشناسی میدهند. اما به نظر عدهای در شورا و مدیریت شهری از این اختلافها منتفع میشوند. حال آنکه باید اتحاد بیشتری بین شورا و شهرداری برقرار شود تا با همدلی شهر بهتر اداره شود. این امر نیز مانع آن نخواهد شد که نظارت عالیه اعضای شورای شهر خدشهدار شود. زیرا باید با سعهصدر و آرامش و با حضور در جلسات کارشناسی چالشهای مدیریت شهری را مدیریت کرد.