پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29
كدخبر: ۳۶۵۵۰
تاريخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۰
print نسخه چاپي
send ارسال به دوستان
کشتی و وزنه برداری شکست حمید سوریان در تورنمنت لهستان که در مصافی نزدیک و تنگاتنگ با حریف روس بوقوع پیوست، تبعات و واکنش‌های متفاوتی را به همراه داشت که در بیشتر موارد حال و هوای تسویه حساب‌های شخصی را به خود گرفت.
   به گزارش صبح تهران به نقل از مهر، نابغه کشتی جهان و المپیک هیچگاه فکر نمی‌کرد عدم حضورش در رقابتهای انتخابی و به تبع آن اعزام و شکست در تورنمنت پیت‌لاسینسکی لهستان تا این اندازه باعث مناقشه موافقان و مخالفان فدراسیون کشتی شود. مطمئنا اگر سوریان می توانست اتفاقات و حواشی اخیر را پیشی‌بینی کند، در همان رقابتهای انتخابی مشهد با تمام اتفاقات حاشیه ای به میدان می رفت و کار را یکسره می کرد! سوریان روئین‌تن نیست! ورزش ما ثابت کرده هواداران و مسئولان خوش استقبال و بد بدرقه ای دارد و تجربه نشان می دهد، قهرمانان ملی با یک برد و پیروزی به عرش برده شده و با یک شکست، ولو در یک میدان تدارکاتی و کم اهمیت، با بدترین الفاظ و رفتار مواجه می شوند. سوریان هم از این داستان مستثنی نبود و نیست و بارها طعم تلخ آنرا چشیده است. چه زمانی که بارفتن محمد بنا از راس امور از حضور در ترکیب تیم ملی و حضور در جام جهانی تهران خودداری کرد که حتی به او لقب سرباز فراری ورزش ایران را دادند و چه طی هفته گذشته که با شکست در لهستان برخی رسانه‌ها برایش تیتر زدند: "سوریان فروریخت" و "پایان قهرمان" و ...! آنچه مسلم است باید قبول کرد که شکست و پیروزی ، دو روی سکه ورزش قهرمانی و حرفه ای هستند و هیچگاه نمی توان ورزشکاری را همیشه پیروز و روئین تن خواند و او را همواره در اوج آمادگی روحی و جسمی دانست. اعجوبه آمریکایی هم باخت، اما.... برای مثال این ادعا می توان به جردن باروز افسانه ای اشاره کرد که بر خلاف ظاهرش همچون الماس در عرصه کشتی آزاد آمریکا می درخشد! باروز که دارنده چندین مدال طلای جهان و المپیک است، دو سال پیش در تورنمنت جام یاشاردوغو ترکیه برابر هموطنش یعنی نیکلاس ماربل تن به شکست داد و بعد از حدود ۱۰۰ کشتی بدون باخت، طعم ناکامی را چشید. البته این پایان ناکامی‌های باروز نبود و او یکبار دیگر در رقابتهای جهانی ۲۰۱۴ تاشکند نیز شکست خورد و نتیجه را به همتای روس خود یعنی دنیس سارگوش واگذار کرد. این قهرمانی آمریکایی با توجه به این دو شکست، به هیچ عنوان مورد برخوردهای مشابهی با آنچه با سوریان در ایران شد، مواجه نشد و همین آزادکار افسانه ای بعد از این دو شکست، توانست دوباره احیا شود و نمایش مقتدارنه ای در رقابتهای پان آمریکن و جام جهانی از خود بر جای بگذارد. پس می توان گفت هیچ کشتی‌گیر بزرگ و عنوانداری، همچون سوریان نابغه و باروز افسانه ای، موجودی فرازمینی و شکست ناپذیر نیست و ممکن است در روح و جسم خود، نقطه ضعفی مثل آن پاشنه آشیل معروف داشته باشد. منتقدان به خط شدند یکی از جالب‌ترین مسایلی که با غیبت سوریان در رقابتهای انتخابی تیم ملی و شکست اخیرش در تورنمنت پیت‌لاسینسکی لهستان آشکار شد، اظهارات ضد و نقیض برخی اهالی کشتی و به ویژه نزدیکان و دوستان این قهرمان بود که معلوم نبود قصد کمک به او را دارند یا برای ضربه زدن به وی وارد گود شدند. برخی او را به آخر خط رسیده خواندند و خداحافظی از دنیای قهرمانی را به وی توصیه کردند، در سوی دیگر جبهه، برخی منتقدان هم معتقد بودند سوریان باید از رفتن به رقابتهای جهانی ۲۰۱۵ آمریکا خودداری کند و فقط به المپیک ۲۰۱۶ برزیل و کسب طلای دوم خود در این بازیها بیاندیشد. اما دسته سومی هم بودند که کاری به سوریان و شکست و پیروزی او نداشتند و فرصت را مغتنم شمردند برای تسویه حساب با رقبای خود در فدراسیون و اتهام زدن به کادر فنی که چرا محمد بنا را فراری دادند و کشتی فرنگی را به این روز انداختند! این دسته از منتقدان طی هفته گذشته یکی از شلوغ‌ترین ایام خود در شبکه‌های اجتماعی را پشت سر گذاشته و با قراردادن تصاویر غم و شادی برخی گوش‌شکسته‌هایی که در عرصه مدیریت فعلی جایگاهی بدست نیاورند، با سوریان ابراز همدردی کردند! نقش اول داستان در سکوت به خانه کشتی بازگشت! در شرایطی که موافقان و مخالفان فدراسیون کشتی به بهانه شکست سوریان، قهر محمد بنا، بی‌توجهی رسول خادم به فرنگی‌کاران، کُچ کردن حسن بابک در جهانی و اختیارات محدود احد پازاج و شور بودن غذاهای خانه کشتی و نداشتن کرسی در اتحادیه جهانی کشتی و..... مشغول زد و خورد و رویارویی در شبکه‌های اجتماعی بودند، حمید سوریان در سکوت و آرامش به خانه کشتی بازگشت و تمریانتش را آغاز کرد! در واقع او که نقش اصلی این جریان را بازی می کرد بدون توجه به این اظهارات و با دوری از مصاحبه های آتشین با رسانه ها به خانه کشتی آمد تا نشان دهد آنچه برایش مهم است، حضور در رقابتهای جهانی و به تبع آن المپیک ۲۰۱۶ برزیل است. چرا روسها یک گام از ما جلوترند؟ در خاتمه باید اعتراف کرد آنچه به موازات اتفاقات اخیر در خصوص حمید سوریان به وقوع پیوست، واقعیت کشتی ایران است که جبه موافق و مخالف تاب تحمل و همفکری با یکدیگر را ندارند و به دنبال فرصتی برای ضربه زدن به هم هستند، حتی اگر این حملات گاه و بیگاه در نهایت به نزول و سقوط سطح کشتی ایران بیانجامد. این اتفاقات نشان داد کشتی ایران هنوز با کشتی رقیب اصلی و دیرینه خود یعنی روسیه تفاوت های زیادی دارد، چراکه مخالفان و موافقان مسئولان فدراسیون کشتی این کشور ، هنگام حضور ملی‌پوشان روس در رقابتهای و جهانی، تسویه حساب‌های شخصی را کنار گذاشته و فقط و فقط به پیروزی و اهتزاز پرچم کشورشان در میادین بزرگ بین المللی می اندیشند. برای مثال این ادعا می توان به حضور "تدیف" یکی از رقبای دیرینه مامیاشویلی رئیس فدراسیون کشتی روسیه در سالن مسابقات جهانی ۲۰۱۴ ازبکستان به عنوان مشاور و همراه تیم اشاره کرد که نقشی اساسی در قهرمانی روسها داشت، چراکه او به عنوان یکی از مخالفان رئیس فدراسیون، همواره سیاست‌های او را زیر سوال می‌برد، اما کمتر کسی فکر می‌ کرد با حضور در تاشکند به تشویق رقیب و تیم کشورش بپردازد. دقیقا عکس این اتفاق بارها در سطح کشتی ایران رخ داده و رقبای مدیران فعلی با حاضرند حتی با هزینه شخصی به محل برگزاری مسابقات که فرسنگ‌ها از ایران فاصله دارند، بروند تا از نزدیک شاهد شکست و باخت احتمالی ملی‌پوشان و رقیب مدیریتی خود باشند!
send بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
Bookmark and Share
* نام:
ايميل:
* نظر: