پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

صبح تهران به نقل از پارسینه:

بامداد روز سه شنبه ۲۸ فروردین آگاه گردیدم که روز چهارشنبه به علت روز پاسدار، مراسمی در آسمان تهران برگزار بوده و از این رو کلیه پرواز‌های استان تهران (داخلی وخارجی) تا ساعت ۲ بعد از ظهر، صورت نخواهد گرفت. از آنجا که بر طبق معمول، روز چهارشنبه را برنامه ریزی کرده بودم که کمال استفاده از وقت حضورم در عراق را داشته باشم، از این رو با سختی پرواز خود به نجف اشرف را به ساعت هشت و پانزده دقیقه شب چهارشنبه تغییر داده و بخشی از برنامه‌های کاری و تخصصی خود را در مطب، به هفته آینده موکول ساخته و اجبارا با پرواز هواپیمایی آتا که چندان خاطره خوشی از این شرکت نداشته و ندارم به سوی نجف پرواز کردم و بار دیگر و به ناچار، تمام ناملایمات پرواز با این شرکت بسیار ضعیف و کادری نامجرب و تا اندازه‌ای بد برخورد با مسافرانی که با هزاران عشق و شور از ایران و دیگر نقاط جهان، رو به سوی نجف اشرف و کربلا و دیگر اعتاب مقدسه این پهنه می‌گذارند، بر خود هموار ساخته و گام به درون این هواپیما گزاردم که متاسفانه همچون پیش، با مسافرانی که اغلب شیعیان کشمیر بودند، برخورد نازیبای میهمانداران و جالب اینکه دخالت و حضور مامور بی ادب امنیت پرواز را که از کمترین ادب ایرانی و به ویژه با این عزیزان میهمان امیر المومنین (ع) برخوردار نبود را شاهد بودم.

در این جا بود که با برخورد تندی که با این افراد نمودم، کمی شرایط روحی مرا در آغاز این سفر پر کار، به هم ریخت، لیکن همچون دیگر مشکلاتی که در جای جای این کشور اسلامی به چشم می‌خورد، به ناچار دیده بر هم نهاده و ساعتی را درنگ نمودم تا به آسمان زیبای نجف اشرف رسیده و از درون این هواپیما، که بویی از ایرانی بودن و انسانیت نبرده بودند، خود و همسفرانم، گام به برون و بر زمین مقدس فرودگاه نجف اشرف نهادم.

با خود عهد نمودم که پس از بازگشت به کشور و دنبال کردن از راه مسوولین هواپیمایی کشوری و مسوولین امنیت پرواز، تکلیف شرکت یاد شده را که ضربات محکمی به نظام جمهوری اسلامی ایران زده، و در برابر، از میهمانان ومسافران به ویژه میهمانان شیعیان مظلوم و عاشق امامان و چهره نظام دفاع نمایم.

به هر تقدیر شبانه پس از انجام تشریفات قانونی ورودی، مستقیما به زیارت آستان مبارک امیر المومنین (ع) شتافته و همچون سفر‌های پیشین، از روحانیت و انرژی موجود در این آستانه مبارک بهره گرفته و شبانه به دیدار پروژه ترمیم خشت‌های ایوان مطلای امیر المومنین (ع) رفته و عزیزان را که از پیش هماهنگ شده بودند، ابتدا از درب مناره جنوبی ایوان طلا بالا رفته و از پله‌های حلزونی این مکان که بار‌ها در طول این چندین سال، و بنا به انگیزه‌های گوناگون بالا رفته بودم، دوباره در آن گام نهادم و به ایوانچه بالای فضای کفشداری سابق که از ساخته‌ها وهنر‌های مرحوم شیخ بهایی ره بوده وشعر زیبایی نیز در این راستا خود سروده است، قدم گزاردم واز این مکان به فضای کنار مناره ومحلی که عزیزان مشغول به کار هستند، وارد شدم.

گفتنی است که سازه این صحن و سرای مقدس به سال ۱۰۳۸ هجری وبه دوران شاه عباس صفوی ومرحوم شیخ بهایی باز می‌گردد. مرحوم شیخ بهایی که از نوابغ روزگار خود بشمار می‌آمده است وعالم به تمام فنون وعلوم دوران بوده، از این رو تعداد پله‌های این دومناره از زمین تا اتاقک مناره یا اتاقک مشهور به اذان، ۶۳ پله بوده که نشانگر سنً وعمر مبارک حضرت امیر ع. می‌باشد.

همانطور که در گزارش‌های پیشین اشاره نموده ام، نادرشاه افشار در سال ۱۱۵۵ هجری، تمامی گنبد مطهر حضرت و مناره‌ها و ایوان را با خشت‌های طلا آذین نمود که در تاریخ یاد گردیده است که نادر، با بهره از دویست هنرمند ایرانی وافغانی وجز این‌های دوران حکومت خود و بهره از توانایی‌های کشور پهناور ایران آن هنگام، در کمتر از یک سال، این پروژه عظیم را به پایان رسانیده واز آن هنگام همچنان این آذین به زیبایی، خودنمایی کرده وبر روحانیت وصفای این مکان مقدس افزوده است.

نزدیک به بیش از سی هزار خشت طلا که لایه‌ای از طلا به ضخامت حدود ۱۲ میکرون بر روی خشت‌های مسین قرار داده شده، این فضا‌های یاد شده را پوشانیده است.

در فاز اول ترمیم، خشت‌های گنبد مطهر حضرت در حدود پانزده ماه ترمیم شده که در این عملیات، ۹۲۱۷ خشت گنبد، در ۷۴ ردیف پیرامون گنبد، ترمیم شده که خشت‌ها پس از گذشتن از چهارده مرحله کار در کارگاه، و اضافه نمودن طلا بر روی آن‌ها، که ضخامت طلای پوشش داده شده بر روی هر خشت به صورت تقریبی، به حدود ۱۷ میکرون رسید که به گفته کارشناسان، وبا توجه به فضای پر گرد وغبار و طوفان‌های نجف اشرف، این عملیات تا چهار قرن آینده، نیاز به ترمیم و کار مجدد نخواهد داشت.

علاوه بر این در ترمیم فاز اول که مربوط به گنبد مطهر بود، کفً دست علی و یا پنجه علی که در مرتفع‌ترین نقطه روی گنبد قرار داشته و در حدود سه قرن بر آن خود نمایی می‌کرد، متاسفانه در دوران رژیم سابق، ربوده شد که با تمهیدات وبرنامه ریزی دقیق، و اسکن از عکس‌های قدیم این پنجه، سرانجام هنرمندان ایرانی ستاد بازسازی اعتاب مقدسه و پیگیری شش ماهه، این پنجه نزدیک به دویست کیلویی، همچون پنجه نخستین خود ساخته شده، و طی مراسم بسیار زیبا وسنتی از سوی مردم نجف اشرف ودر روز جمعه ۱۲ ربیع الاول سال ۱۴۳۷ هجری، پس از حرکت دادن آن در پیرامون صحن و حرم علوی، به بالای گنبد مطهر حضرت منتقل گردید که اینجانب به یاد دارم شبانه در ساعات پایانی جمعه شب یاد شده و در سرمایی نسبتا شدید، در بالاترین نقطه گنبد مطهر قرار داشتم وافتخار نصب این پنجه را از آن خود نمودم که عشق به حضرت، سرمای هوا را در من بی تاثیر نموده بود.

تعداد خشت‌های ترمیم شده در فاز اول شامل ۹۲۱۷ عدد، بر روی گنبد و ۲۵۲۵ عدد بر روی گردن یا گریو گنبد و پنجه علی بود که خود به تعداد ۳۱۳ عدد رسید که این تعداد با پیچ و مهره‌های پنجه به شمار می آید.

پرده برداری از گنبد مطهر یافاز اول، طی مراسم با شکوهی در هفدهم ربیع الاول سال گذشته، یعنی سال ۱۴۳۷ هجری، در صحن و سرای علوی صورت پذیرفت و از آنجا که این گنبد در طول تاریخ به قبة البیضاء شهرت یافته است، با پارچه ساتنی سفیدی ابتدا پوشانیده شد و پس از نواختن چهارده زنگ ساعت صحن علوی، به نشان از چهارده معصوم (ع) از گنبد مطهر و نورانی حضرت، با حضور مراجع و شخصیت‌های علمی حوزوی و دانشگاهی وسرشناسان نجف اشرف و شخصیت‌های دولتی محلًی و نیز مسوولین ایرانی و دست اندرکاران ستاد بازسازی و جناب مهندس پلارک، که نقش بسزایی در این پروژه داشتند، پرده برداری صورت گرفت که یاد و خاطره آن، در اذهان مردم عراق و به ویژه نجف اشرف، فراموش شدنی نمی‌باشد.

فاز دوم این پروژه که همانا ترمیم خشت‌های مناره‌ها و ایوان علوی می‌باشد، از حدود شش ماه پیش، آغاز گردید که نخست از مناره جنوبی ایوان شروع شد.

در آغاز چنین بنا بود که خشت‌ها در جا ترمیم شده و از کندن آن صرف نظر کنند که در وقت، صرفه جویی گردد. لیکن پس از رایزنی و شروع کار، کارشناسان بر این عقیده قرار گرفتند که خشت‌ها را از مکان خود خارج ساخته و پس از ترمیم در کارگاه به جای نخستین خود باز گردانند. این تصمیم از آن جهت بود که نخست به علًت آسیب‌هایی که در نتیجه اصابت گلوله در دوران رژیم گذشته، و آسیب‌های جدی به سطح خشت‌ها و طلا‌ها، تا آنجا که در بسیاری از نقاط، سوراخ‌های گسترده‌ای به علت اصابت گلوله در آن بوجود آمده و در بسیاری از مکان‌ها نیز خشت‌ها، از جای خود خارج شده که به هیچوجه به ترمیم در جای خود ممکن نبود و کاری مستحکم و اساسی که از ضروریت‌های دیدگاه‌های مهندسین ایرانی و ستاد بازسازی می‌باشد، ممکن نبود.

از این روی خشت‌ها، هم اکنون طی مراحل دقیقی که همه شماره گذاری می‌گردد، از محل خود برداشته شده و پس ار ترمیم و سپری کردن مراحل تخصصی کار در کارگاه و دادن پوششی در حدود ۱۰ تا ۱۲ میکرون طلا، بر روی خشت‌های یاد شده، دوباره خشت‌های ترمیم شده به مکان اصلی خود باز گردانیده می‌شود.

پس از بازدید از این مکان و چگونگی پیشرفت کار، و نیز بازدید از کارگاه این عملیات که در مکان کارگاه عملیات ترمیم خشت‌های گنبد می‌باشد، در حالی که پاسی از نیمه شب و بخشی از روز بعد را بدین کار و بازدید، اختصاص دادم، خوشحال و مسرور از روند کار، که به گفته عزیزان، امید آن می‌رود که فاز دوم این عملیات، یعنی ترمیم مناره جنوبی و دوسوی آن در حدود پانزده ماه بطول انجامد، این بخش از عملیات ایوان را با آرامش، پشت سر قرار داده و ساعتی را نیز به پیشرفت روند کار در صحن مطهر حضرت فاطمه (س) گذرانیده که تمامی این طرح‌ها و توسعه‌ها، افتخاری برای ایران و شیعیان بوده که به دست توانای مهندسین و متخصصین و صاحبنظران ایرانی، به انجام می‌رسد.

بدون تردید در اینجا می‌بایست از همت و تلاش ستاد بازسازی اعتاب مقدسه و جناب مهندس پلارک و نماینده دائمی ایشان در نجف اشرف، جناب مهندس فداکار و جناب دکتر خوشرو و دیگر عزیزان، کمال تشکر و قدردانی را نمود که من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق.