شب گذشته مهران مدیری در برنامه «دورهمی»، میزبان محمود قنبری دوبلور و مدیر دوبلاژ پیشکسوت کشورمان بود.
قنبری
درباره شروع فعالیتش در این عرصه گفت: من متولد دامغان شهر صد دروازه
هستم؛ پدرم سال ۱۳۲۸ بعد از ورشکستی به تهران کوچ کرد. من از همان کودکی
علاقه زیادی به مطالعه و کتابخوانی داشتم. در سال ۱۳۳۷ رادیو امتحان دادم و
چند نمایش رادیویی را اجرا کردم. همزمان در هنرستان فنی تهران هم درس
میخواندم.
وی اظهار کرد: پس از مدتی برای دوبله امتحان دادم که
همزمان شد با فارغ التحصیلی من از هنرستان فنی. در هنرستان به ما گفتند یک
عده آلمانی قرار است نساجی شماره ۲ را راهاندازی کنند؛ از همین رو من و
چند نفر دیگر برای انجام کارهای برقی راهی مازندران شدیم. یک سال و نیم
آنجا بودم، اما دیدم عشق من تهران است و برای همین برگشتم. پس از مدتی
مرحوم منوچهر نوذری از من خواست آنونس یک فیلم را بگویم و من زمانی که صدای
خودم را در سینما شنیدم، با خود گفتم: «عجب صدایی!»
قنبری در پاسخ
به سوال مدیری درباره اینکه با کدامیک از دوبلورها ارتباط خانوادگی دارد،
گفت: همه برایم عزیز و دوست داشتنی هستند؛ اما زمانی با منوچهر والی زاده
باجناق بودیم. ماجرا این است که من دختری را دوست داشتم و قرار بود با او
ازدواج کنم، اما روز خواستگاری تلفنم را جواب نداد! بعد از مدتی برای
منوچهر والی زاده سفری پیش آمد و از من ماشین خواست. به او گفتم من هم
همراه شما میآیم. در این سفر بود که خواهر همسر والی زاده را از خانواده
شان خواستگاری کردم .
وی درباره مهمترین ویژگیهای یک دوبلور موفق
گفت: داشتن صدای شاخص یا به عبارتی صدای زنگ دار، حس خوب، بیان خوب، آی
کیوی بالا و همچنین توان بازیگری برای یک دوبلور مهم است. البته ۵۰ درصد
دوبله استعداد ذاتی است و بقیه فنون را باید از پیشکسوتان کسب کرد و یاد
گرفت.
مدیری هم در پایان گفت: راستش من چند بار تجربه دوبله داشتم؛ کار بسیار سختی است و برای همین از آن فرار کردم!