نسخه چاپي
ارسال به دوستانمن و تو با دست هایمان نهال کوچک را به خاک سرد اسفند می سپاریم و آفتاب، گرمای خویش را هدیه راه طولانی اش می کند و آب، با پاکی اش بدرقه شکفتن اش می شود. زمینِ سبز، دوست داشتنی و خیال انگیز است. چشم را نوازش می دهد و زبان را به تسبیح وا می دارد. ما با هم در روز15 اسفندماه روز درختکاری قرار سبز می گذاریم و همدیگر را به کاشت و حفظ این موجود زیبای خداوندی سفارش می کنیم. این قامت بلند و باشکوه، طلای سبزی است که زیستن، شکوفایی، حرکت و پویایی را به ما می فهماند. خداوند این موجود سبز و بابرکت را مایه عبرت، حکمت و قدرت خویش قرار داده است.
فضیلت درختکاری و امر به آن در روایات
در آموزه های اسلامی به آبادانی و حفظ زمین بسیار توصیه شده است، تا جایی که داشتن بهترین یادگار و صدقه جاریه در پرتو پرداختن به آبادانی زمین است حضرات معصومین (علیهم السلام) همواره مسلمانان را به بازپروری و احیاء طبیعت، از جمله اراضی و جنگل ها، تشویق و ترغیب می کردند؛ چنان که رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) می فرمود: «احی بلدک المیت»؛زمین مرده و بایر شهر خود را آباد کن.
در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نیز آمده است که شخصی از حضرت (علیه السلام) پرسید: برخی می گویند که کشاورزی مکروه است. آن حضرت (علیه السلام) در پاسخ فرمود: «أزرعوا و اغرسوا، فلا والله ما عمل الناس عملا أحل و لا أطیب منه، و الله لیزرعن الزرع، و لیغرسن الغرس النخل بعد خروج الدجال»؛14 درخت بکارید و کشاورزی کنید، که هیچ عملی از آن حلال تر و پاکیزه تر نیست. سوگند به خدا که هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج)، درختکاری و کشاورزی بسیار گسترده می شود.
صنعتی شدن
امروزه با صنعتی شدن جوامع بشری جنگل ها، نقش مهمی در بهداشت و به سازی و همین طور سلامت انسان دارند. یک هکتار جنگل کاج می تواند 36 تن گرد و غبار را در عرض سال پاکیزه کند. ایجاد کمربند سبز و جنگل های مصنوعی در نواحی صنعتی و حوالی شهرها، سبب پدید آمدن محیط زیست برای پرندگان، گیاهان و جانوران مختلف می شود.وبه دلیل فعالیت كارخانجات صنعتی و نیز ازدیاد وسایط نقلیه عمومی و فعالیت روزانه آنها در سطح شهرهای بزرگ از جمله تهران آلاینده ها و گازهای مهلك و خطرناكی نظیر دی اكسید كربن در هوای شهرها فزونی یافته و سلامت افراد را تهدید می كند. و افزایش هر چه بیشتر این مواد آلاینده كاهش میزان اكسیژن در هوا را سبب می شود و این وضع نامساعد گروههای آسیب پذیر نظیر بیماران ریوی و قلبی، سالخوردگان و كودكان را بیشتر تهدید می كند.
در چنین شرایطی جنگل، گرد و غبار را در خود رسوب می دهد و بر این اساس، جنگل را ریه سبز شهرها گفته اند. جنگل، آب را تصفیه و در خود ذخیره می کند. از برخی درختان اسانس هایی پخش می شود که باعث از بین رفتن بسیاری از میکروب ها و جانوران ریز می شود؛ مانند درخت کاج که میکروب سل را از بین می برد. خلاصه آنکه وجود جنگل برای یک کشور برکت می آورد...
رابطه مرگ ومیر وبی مهری به فضای سبز
باید گفت آمار سر به فلک کشیده مرگ و میرهای بی هنگام و بی دلیل به اندازه کافی گویای این حقیقت است؛ درخت در روستا و جنگل می افتد و می میرد، آدمی در شهر. شاید هیچ رابطه ای از این مستقیم تر نباشد. شاید ما با مرگ های زودهنگام و بی دلیلمان تقاص ترک درخت ها را پس می دهیم. شاید که نه، حتماً. درخت هوای تنفس ما را تولید می کند و با کشتن درخت، تنفس هوای آلوده و دود را ترجیح می دهیم و به آن محکومیم. زمانی در کودکی دیده بودم که مسن ترها برای درخت ها دل می سوزاندند و ما را که می خواستیم به تن درختان میخ بکوبیم و یادگاری حک کنیم دعوا می کردند. بزرگترها آب به پای درخت ها می کشاندند و حتی با آن ها حرف می زدند. در شهر ما رسم بود که هرچه زنده غیرآدمی بود «حیوان» صدا می کردند و وقتی درختی بار زیاد می آورد، درباره اش می گفتند: «امسال ماشاءالله این حیوان چقدر بار آورده». حیوان عزیز بود. چه درخت و چه... و مگر غیر از این است که درخت پناهگاه حیوان بود و هست؟ چه تک درخت باشد و چه جنگل. تا دیروز درخت پناهگاه حیوان و انسان بود. اما پرسش این است که آیا هنوز هست؟وهر نقطه که درختی وجود دارد باید به نقش و اهمیت آن توجه شود و نسبت به آگاهی افراد هم اقدام کرد. مردم و مسئولان را به کاشت و حفظ درخت و فضای سبز تشویق کنیم و به کودکان هم بیاموزیم که درختان را می توان دوست داشت و حفظ کرد.
